Attack of the Lederhosen Zombies (2016)

Korte Inhoud

Steve, Branka en Joschi, drie jonge snowboarders, komen vast te zitten in een afgelegen dorpje in de Alpen. Ze vinden een lokale après-ski hut en besluiten mee te feesten. Wat ze echter niet weten is dat er in de buurt wetenschappelijke experimenten worden uitgevoerd, die leiden tot een ware zombie-invasie.

Genre : Komedie/Horror
Land : Oostenrijk

Cast :
Laurie Calvert : Steve

Gabriela Marcinkova : Branka
Oscar Dyekjaer Giese : Josh

Regisseur : Dominik Hartl

Mijn mening

"What we have is a problem with the damn climate.

Every year it's getting warmer.
So we can soon forget about skiing, you know.
It's like the Arabs losing their oil. "

Eerlijk gezegd was de filmtitel de enigste reden waarom ik deze film wou zien. Geef toe dat zo’n titel tot de verbeelding spreekt en dat je je kan verwachten aan een über-belachelijke horror vol kitscherige en goedkope griezeleffecten. Uiteindelijk verwachtte ik een gelijkaardig resultaat als een Tiroler seksfilms uit de jaren stilletjes. Een komisch bedoeld satirisch softporno genre, waar wel eens een welgevormde boezem te bewonderen was van één of andere wellustige Beierse boerendochter, maar voor de rest was het louter en alleen suggestief. Zelfs de filmtitels waren spannender en zinnenprikkelender dan de inhoud van de film zelf. Zo ook deze film “Attack of the lederhosen zombies”. Het is overduidelijk een satire op het zombiegenre waarbij de nadruk eerder op het komische ligt dan op het horrorgedeelte.

Ik was al aangenaam verrast door de openingsbeelden met een vergezicht over de Oostenrijkse Alpen. Spijtig genoeg ziet dit panoramisch uitzicht er gelikter uit dan de gore, bloederige zombietaferelen in een latere fase. Deze Oostenrijkse zombie-satire laat er geen gras over groeien. Je moet dus geen half uur wachten op het opduiken van de eerste geïnfecteerde zielenpoot. Het is wel niet een losgeslagen virus dat de oorzaak is van de epidemie, maar wel een chemische substantie die door de plaatselijke skilift eigenaar werd gebrouwen om kunstmatig sneeuw te produceren. Hoe verzinnen ze het toch? Als een geïnteresseerde investeerder een demonstratie bijwoont en dit degelijk misloopt waardoor hij de chemische brol te slikken krijgt, is dit het begin van een hele hoop ellende.

Best dat je deze ludieke film niet al te serieus neemt. Trouwens, welke zombie film moet je eigenlijk serieus nemen? Om eerlijk te zijn is dit de allereerste keer dat ik de combinatie van humor en horror wel geslaagd vind. Het is overduidelijk dat men meer de nadruk wilde leggen op het creëren van komische situaties dan dat de film angstaanjagend overkomt. Echt griezelig of spannend is het omzeggens nooit. En om nu te zeggen dat het een dijenkletser is (wat bij lederhosen dan weer toepasselijk is), is ook overdreven. Er zitten enkele gniffelmomenten in (de met skistokken doorprikte zombie die in een trapgat blijft hangen) en enkele geniepige tongue-in-cheek grapjes (“It’s all downhill from here”).

De enige vertolking die ik kon appreciëren was die van Margarete Tiesel als de berghut-kelnerin Rita. De hoofdrolspelers zijn duidelijk niet aangeworven vanwege hun acteerkwaliteiten, maar eerder omdat ze het snowboarden machtig zijn. Het meest irriterende fragment was de dansscène waarbij Steve (Laurie Calvert) en Branka (Gabriela Marcinkova) hun beste dansmoves demonstreerden. Koddig om te zien, maar het fragment was een beetje te langdradig. Qua make-up kon het uiterlijk van de creaturen natuurlijk niet tippen aan de zombiefilms met een beduidend hoger budget. De gore scenes waren echter goor genoeg met een veelvoud aan rondspuitend bloed, onthoofdingen en rondslingerende ingewanden (alhoewel deze er als plastiek uitzagen). Spijtig genoeg zagen de zombie herten er echter uit als het werk van een taxidermist. “Attack of the lederhosen zombies” is niet een misselijkmakende zombiefilm, maar tracht uniek te zijn in de stroom zombiefilms die we de laatste jaren te slikken krijgen. Het is niet het type film waarvan men zegt “zo slecht dat het goed wordt”, maar het is er niet ver vanaf.